Jestem psychologiem, psychoterapeutą poznawczo -behawioralnym, specjalistą psychoterapii uzależnienia i współuzależnienia.
Dyplom psychologa uzyskałam na Uniwersytecie Opolskim. Natomiast tytuł specjalisty psychoterapii uzależnień uzyskałam w Instytucie Psychologii Zdrowia w Warszawie. W 2017 roku rozpoczęłam Szkołę Terapii Poznawczo – Behawioralnej Centrum CBT – EDU w Warszawie. Jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczej i Behawioralnej. Podnosząc swoje kwalifikacje zawodowe biorę udział w wielu szkoleniach. Uzyskałam Certyfikat z Dialogu Motywującego w pracy z osobami uzależnionymi i zagrożonymi uzależnieniem, oraz Certyfikat z Terapii osób z uzależnieniami behawioralnymi.
Doświadczenie zawodowe zdobyłam i nadal zdobywam pracując w Poradni Zdrowia Psychicznego, Dziennym Oddziale Psychiatrycznym, Poradni Opieki Psychologicznej dla Dzieci i Młodzieży, Poradni Terapii Uzależnień, Oddziale Dziennym Uzależnienia od Alkoholu, Zespole Leczenia Środowiskowego. Pracuję pod stałą superwizją certyfikowanych superwizorów PTTPB i PTPU. Prowadzę terapię indywidualną i grupową.
W prowadzeniu psychoterapii opieram się głównie na podejściu poznawczo – behawioralnym. Psychoterapia poznawczo-behawioralna opiera się na założeniu, że większość problemów i zaburzeń psychologicznych wiąże się z niekonstruktywnym sposobem reagowania, czyli powtarzającym się zachowaniem, albo z niekonstruktywnym sposobem myślenia. W podejściu behawioralnym koncentrujemy się na wprowadzaniu nowych, bardziej korzystnych zachowań oraz na stopniowym ograniczaniu reakcji podtrzymujących problem. W terapii poznawczej natomiast, analizujemy sposób widzenia siebie, świata i innych ludzi oraz modyfikujemy go stopniowo tak, aby uzyskać określone wspólnie przez terapeutę i Klienta cele. Zaletą tego podejścia terapeutycznego jest możliwość dopasowania czasu trwania terapii i jej formy do możliwości i motywacji Klienta.
Jeżeli ktoś jest zainteresowany pozbyciem się lub osłabieniem konkretnych objawów utrudniających mu codzienne życie, na przykład napadów lęku czy wybuchów złości, to często jest to możliwe już w ciągu dziesięciu do czternastu sesji – przy założeniu, że nie ma innych współwystępujących zaburzeń czy objawów. W tym wypadku terapia obejmować będzie więcej technik behawioralnych, czyli opartych na wprowadzaniu nowych zachowań, doświadczaniu ich skutków i omawianiu ich. Często jednak zdarza się, że dany objaw – na przykład lęk, nadmierne zmęczenie, powstaje na skutek posiadania przez Klienta niekorzystnych schematów poznawczych, czyli głęboko zakorzenionych przekonań o sobie, świecie i o innych ludziach. W takim wypadku zmniejszenie nasilenia i częstotliwości występowania objawów jest trudniejsze, choć nadal możliwe. Kiedy ten etap terapii jest osiągnięty, proponuję kolejny etap, polegający na pogłębionej analizie sposobu myślenia i głęboko wbudowanych w osobowość przekonań oraz na podważaniu i osłabianiu tych przekonań, które są niekorzystne i są częścią problemów. Przedstawiając przykład spróbuję wyjaśnić na czym polega terapia poznawczo – behawioralna. Z psychoterapii chce skorzystać mężczyzna cierpiący z powodu przeżywania silnego lęku w sytuacjach wymagających wystąpień publicznych.
Prawie każdy z Nas wie, że lęk jest emocją, i kiedy odczuwasz silny lęk, oddziałuje on na Ciebie - fizycznie (przyspieszone bicie serca, palpitacje, krótki i szybki oddech, ból lub ucisk w klatce piersiowej itd.), emocjonalnie (przestrach, roztrzęsienie, napięcie, zdenerwowanie, pobudzenie, frustracja itp. ), behawioralnie (unikanie sytuacji zagrażających, ucieczka, poszukiwanie wsparcia, bezruch, trudności w mówieniu itp. ), i oczywiście poznawczo (budzące strach myśli, obrazy, wspomnienia, strach przed utratą panowania nad sobą, słaba koncentracja, zamęt w głowie, słaba pamięć itp. ). W pierwszym etapie praca z Klientem będzie nakierowana na nauczeniu go technik relaksacji i „wytrenowanie” innej reakcji niż lękowa w sytuacji ekspozycji społecznej. Zakładając, że lęk był „wyuczony”, nabyty na skutek wcześniejszych doświadczeń. To właśnie jest psychoterapia behawioralna. Jeśli jednak przyczyną odczuwanego lęku są głębokie przekonania dotyczące siebie samego w rodzaju „jestem słaby”, „nie poradzę sobie” „nie potrafię nic dobrze zrobić”, „jestem skazany na porażkę”, to w pracy terapeutycznej będzie również ważne wydobywanie tych przekonań i ich modyfikacja. Na tym polega psychoterapia poznawcza.
Podsumowując, więc jeśli „Wszystko rozpoczyna się od myśli. Myśli prowadzą do uczuć, uczucia prowadzą do działań, działania prowadzą do rezultatów” (J. Beck),to w terapii poznawczo – behawioralnej, ważna jest praca w kierunku zmiany myślenie, co przełoży się na zmianę zachowania.
Zgodnie z powyższą zasadą. Żyjesz tak jak myślisz! A Ty jak myślisz?